Portret: Henny
Ik ben Henny. Ik werk als leerkracht binnen het VSO. Ik geef les aan jongeren met een licht verstandelijke beperking en zeer moeilijk verstaanbaar gedrag die wonen op een besloten groep.
In mijn vrije tijd ben ik o.a. veel bezig met toneel/theater. Ik ga graag kijken en ben zelf regisseur (amateur) van een toneelgroep en van een musicalgroep.
Ik kreeg deze drie vragen van Lenny:
Hoe wist je van het bestaan van Poink af?
Ik vond dat het wel weer eens tijd werd dat ik leuke vrouwen ging ontmoeten. Maar ja, waar moest ik wezen! In mijn dorp waren ze niet te vinden : )) Internet afgestruind, veel gezien maar niets dat me echt aansprak. Ik ben ook een enorme schijterd wat het aangaan van contacten betreft dus moest het ook iets zijn waar ik me veilig bij voelde. Op een dag, lijkt wel het begin van een sprookje, lag ik in de stoel bij de schoonheidsspecialiste. Ik vertelde dat ik op zoek was naar een plek waar ik andere vrouwen, die ook van vrouwen houden, kon ontmoeten. Waarop de schoonheidsspecialiste zei: “O, maar ik heb nog zo’n vrouwtje in mijn stoel, daar kan ik het wel aan vragen”! Let op de uitspraak “nog zo’n vrouwtje”. Hmmmmmmm…….. Maar goed, ze kwam later wel met een goede tip namelijk Poink.
Het was voor mij wel even dubben of ik bij een activiteit aan zou sluiten of bij de borrel. Ik besloot naar de borrel te gaan. Ik kon zo eerst even aankijken of ik aan zou sluiten en ik kon snel weer weg als ik het niks zou vinden. Toen ik binnenkwam werd ik hartelijk ontvangen, aan de andere vrouwen voorgesteld en het was super gezellig. Ik ging als één van de laatste weg. Teminste, op die middag want bij Poink ben ik nog steeds.
Hoe zou je jouw ervaringen binnen Poink omschrijven, zowel de activiteiten waaraan je meedeed als je werk in het team: wat vond je leuk, wat spreekt je aan wat vind je mooi?
Zoals ik ontvangen ben bij de borrel omschrijft voor mij eigenlijk Poink. De hartelijke ontvangst waardoor ik me heel welkom voelde, het voorstellen aan andere vrouwen, het ontmoeten dus en de verbinding die daardoor ontstaat. Het voelt voor mij als een veilige omgeving; ik kan zijn wie ik ben. Poink is zeer divers met het aanbod van de activiteiten waardoor het veel vrouwen aanspreekt en er ook de kans ontstaat om kennis te maken met activiteiten waar je minder bekend mee bent.
Het mooie van Poink vind ik ook dat eenieder iets kan organiseren. Als je een idee hebt voor een activiteit, kun je deze, met behulp van de Poinkactiviteiten, uitwerken zodat deze activiteit plaats kan vinden. Zo wordt Poink gezamenlijk gedragen.
In deze lastige tijd voor velen zijn de online-activiteiten van Poink zeer waardevol. Als ik daarnaast in de vorige nieuwsbrief ook nog lees wat Poink voor mensen (heeft) betekent, ben ik trots dat ik deel mag uitmaken van het team.
Hoe zie jij Poink over 10 jaar?
Over 10 jaar hoop ik eigenlijk dat Poink niet veel veranderd is. Natuurlijk moeten we wel met de tijd mee maar de kern, het hart, is hetzelfde. Het gaat om mensen; ontmoeting en verbinding. Het zou mooi zijn als volwassen vrouwen van alle leeftijden kunnen aansluiten bij activiteiten van Poink en elke leeftijdsgroep vertegenwoordigd is binnen de linies van Poink; zowel als gastvrouw als binnen het team en het bestuur.
Ik geef het stokje door aan Monique.
Henny
Januari 2021
Eigen foto