Portret: Catja
Maandelijks stellen we je in de PoinkPost voor aan iemand uit de Poink community met hart voor de regenboogzaak. Daniëlle gaf het stokje door aan Catja.
“Mijn debuut bij Poink was in het online huiskamercafé. Is dat al twee jaar geleden? Het huiskamercafé heb ik vaker bezocht. Ik was er blij mee, omdat verder alle sociale en culturele activiteiten door de pandemie stil lagen. Ik heb ook een keer met de Poink Dialoog meegedaan. De diepgang, het onderlinge vertrouwen en ieders openheid hebben indruk op me gemaakt. Ik heb goede herinneringen aan de picknick in het Sonsbeekpark in de zomer van 2020. Vorig jaar heb ik zelf een activiteit georganiseerd: een wandeling over het Maarten van Rossempad. Ik vind de sfeer bij Poink erg gemoedelijk”.
“Ik kom niet uit Arnhem en omstreken. Maar woon en werk met veel plezier in de Amsterdamse Pijp. Ik ben zelfstandig professional. Als tekstschrijver en redacteur met een gender – en inclusieblik werk ik in opdracht van maatschappelijk betrokken bedrijven en organisaties. Ik ben daarnaast actief bij een maandelijkse lhbtiq-buurtborrel. Ik (berg)wandel en lees graag en ik ben francofiel. Ik hou van filmhuisfilms, kleine theaters en Portugese fado. Mijn liefde voor Frankrijk en de Franse cultuur mondde ook uit in een lange afstandsrelatie met een Française, maar na 7,5 jaar hebben we onze verbintenis beëindigd en ben ik weer een single woman”.
Daniëlle stelde aan Catja de volgende drie vragen:
Als je je schrijftalent zou mogen gebruiken om een column te schrijven, voor welk tijdschrift/krant zou je dan willen schrijven en waarom?
Ik zou heel graag een column voor de Groene Amsterdammer willen schrijven. Ik hou erg van hun essayistische stijl en soort van onderzoeksjournalistiek. Noem het een sociologische blik. Zelf ben ik ook onderzoeker en beschouw of analyseer ik graag. Ik heb een achtergrond in sociologie en genderstudies. Ik heb weinig met snelle meningen, die niet of nauwelijks zijn onderbouwd. De artikelen in de Groene zijn vaak ook scherp geschreven. Dan denk ik: ik wou dat ik zo kon schrijven. Daarnaast besteedt de redactie aandacht aan onderwerpen, waarvoor in andere media nauwelijks aandacht is. Bijvoorbeeld aan de geweldloze Anjerrevolutie, die op 25 april 1974 een einde maakte aan 50 jaar dictatuur in Portugal.
Maar een (vaste) column in bijvoorbeeld de Volkskrant, NRC of One World zou ik ook niet schuwen.
Wat staat er nog op je Bucketlist?
Ik heb geen bucketlist. Dat voelt zo terminaal. Maar wat ik graag nog voor elkaar zou krijgen in mijn leven zijn een fijne langdurige relatie, floreren in het schrijversvak en (deeltijd) zorg dragen voor pleegkinderen.
Verder wil ik vaker een weekendje naar een leuke stad of aan zee en te voet nieuwe streken in Frankrijk verkennen en dan natuurlijk ‘s avonds genieten van de Franse boeren- en burgerkeuken en lekkere wijnen. En ik wil terug naar Portugal. Naar Lissabon, Coimbra en de niet-toeristische streken.
Als je kon tijdreizen, naar welk jaar zou je teruggaan?
Mijn bestemming is dan 1969 in Amsterdam. Het begin van de tweede feministische golf. De roerige jaren van (witte) vrouwencultuur en strijd voor rechtvaardigheid en meer vrijheid na het strakke keurslijf van de jaren 50. De opkomst van vrouwenboekhandels, vrouwencafés, vrouwenhuizen, vrouwenwoongroepen en vrouwenfeesten. Ik had erbij willen zijn en had met verve met Dolle Mina en Paarse September op de barricaden gestaan.
Het was zeker erg wit en westers. Tegenwoordig is er meer ruimte voor verscheidenheid en beseffen we meer dat de westerse blik niet universeel is. In die zin vind ik deze tijd ook niet verkeerd. Ook omdat er meer bewustzijn op in- en uitsluiting aan het ontstaan is. Misschien kun je zeggen dat we nu leven in de roerige jaren van de Black Lives Matter- beweging.
Catja
25 januari 2022
(eigen foto Catja)
Poink